Jak wiecie, gleba jest podstawą wszystkich żywych istot i rozwijających się na naszej planecie, podstawą życia. Aby jego siła nie wysychała, należy stale przywracać żyzność gleby, a najważniejszymi pracownikami w tym kierunku są dżdżownice. Wszystko genialne jest niezwykle proste - jakość ziemi, ich żyzność i wysokie plony zależą bezpośrednio od odpadów zwykłej dżdżownicy. Jak hodować go w domu, jak i co karmić oraz jaką opiekę należy się nim zająć, zostaną opisane dalej.
Powody rozmnażania dżdżownic w domu
Hodowla robaków w domu wcale nie jest trudna. Sprawa może stać się bardzo poważną sprawą, a są ku temu co najmniej dwa dobre powody:
- pnącza rozmnażają się bardzo szybko, zyskują użyteczną biomasę i są doskonałą paszą dla drobiu (fermy drobiu, fermy drobiu i chów jaj);
- produktem aktywnego życia jest biohumus - najwyższej jakości i przyjazny dla środowiska nawóz dla gospodarstw i szklarni.
Ponadto w farmakologii te organizmy zwierzęce są również wykorzystywane do wytwarzania leków. Stosowanie biohumusu na osobistych działkach przydomowych oraz w gospodarstwach domowych znacznie zwiększy nieśność drobiu, żyzność gleby, zwiększy produktywność warzyw i owoców bez stosowania chemicznych nawozów.
Odmiany pierścienic
Najczęstszym przedstawicielem pierścienic włosowatych jest dżdżownica. Ale to one, które swobodnie występują w przyrodzie, najmniej nadają się do rozmnażania w warunkach sztucznych. Przedstawiciele tego podgatunku rozmnażają się dość wolno, z trudem przystosowując się do nowych warunków i nieznanego pożywienia, żyją stosunkowo mało. Być może nadają się tylko do hodowli na własne potrzeby osobistej przydomowej farmy.
Do przemysłowej uprawy i produkcji wermikompostu rosyjski naukowiec profesor AM Igonin wyhodował specjalną rasę „Prospector”. Krzyżując różne rasy gatunków żyjących w wystarczającej odległości od siebie, był w stanie uzyskać osobniki o zupełnie nowych cechach:
- długa długość życia - od 4 do 16 lat;
- szybko się rozmnaża;
- łatwo toleruje zmianę paszy (można stosować każdy rodzaj żywności - od opadłych liści i traw po odpady żywnościowe).
Poszukiwacze jak najszybciej dostosowują się do warunków sztucznego rozmnażania i zapewniają doskonały przyrost biomasy i próchnicy.
Inną odmianą spełniającą wymagania produkcji przemysłowej jest robak kalifornijski. Osobniki KKC rozmnażają się również bardzo szybko, zwiększają masę użyteczną, przetwarzają różne odpady organiczne ludzkiego życia na wermikompost, służą jako doskonała pasza białkowa dla gospodarstw rolnych i rybnych.
Technologia hodowli w gospodarstwie domowym
Wymagany sprzęt i teren lęgowy
Jeśli zdecydujesz się rozpocząć hodowlę robaków, musisz najpierw wykonać prace przygotowawcze - wybrać i przygotować miejsce lub pojemnik. Pojemniki mogą być drewnianymi, plastikowymi lub kartonowymi pudełkami (jasne jest, że pojemniki kartonowe będą musiały być często zmieniane), stosy.
Umieszczane są w stodole, garażu, dowolnym innym specjalnie wyznaczonym miejscu, w którym można spełnić niezbędne warunki - wilgotność podłoża min. 70-80%, a temperatura 12-15oOd 22 do 24oC. Robaki można również rozmnażać w zwykłej pryzmie kompostu, jamie.
Jedną wygodną opcją jest użycie dwóch lub trzech perforowanych pudełek ustawionych jeden na drugim. Najniższy z nich ma otwory na obwodzie u góry po bokach. To pudełko jest przeznaczone na wermikom - płynny składnik biohumusu. Na wierzchu kładzie się skrzynkę z perforowanymi ścianami i dnem, kładzie się w niej pożywkę dla robaków i osiada osobniki, na wierzchu pudełek należy przykryć płótnem lub inną „oddychającą” szmatką, ponieważ pnącza uwielbiają ciemne i wilgotne miejsca.
Robiąc robaka
Możesz rozmnażać osobniki na ulicy, bezpośrednio w ogrodzie, wydzielając do tego określone miejsce i chroniąc je deskami lub innym dostępnym materiałem.
Przybliżone wymiary tunelu czasoprzestrzennego: szerokość 1-1,2m, wysokość 30-40cm, dowolna długość. Na dnie kompost kładzie się grubą warstwą, wyrównuje i dobrze zwilża. Następnie przykryj pryzmę kompostu materiałem przepuszczającym powietrze na 5-7 dni.
Może to być stare płótno, karton, warstwa słomy, które należy co jakiś czas podlewać deszczem lub dobrze osadzoną wodą (minimum 2-3 dni).
Chlor musi całkowicie wyparować, ponieważ jest trucizną dla wszelkiego rodzaju robaków.
Po tygodniu na każdym placu. m, wykonuje się wnękę, w której umieszcza się pełzające, a tunel czasoprzestrzenny jest ponownie pokryty oddychającym materiałem.
Przygotowanie kompostu
Mieszanki gnijącego obornika, odchodów drobiowych, torfu, słomy, liści i łodyg warzyw i chwastów, pokruszonych skorupek jaj i odpadów spożywczych można używać jako kompostu do układania w pudełkach lub dołach.
W żadnym wypadku nie należy używać świeżego obornika, ponieważ zawiera on dużą ilość amoniaku i osobniki umierają. Zepsuty obornik 2-3-letni również będzie mało przydatny, ponieważ już brakuje mu przydatnych składników odżywczych.
Wszystkie materiały organiczne nadające się do hodowli zbierane są na pryzmie (lub w specjalnie wyznaczonym miejscu), przykrywane i okresowo nawilżane, przechowywane przez 1,5-2 miesiące.
Własna farma vermi
Decydując się na zakup własnej małej farmy robaków, należy przede wszystkim wyposażyć miejsce do przetrzymywania robaków, zaopatrzyć się w pojemniki, przygotować kompost oraz zapewnić komfortowe warunki do hodowli.
Zakup potomstwa jest kluczowy. Jak już wspomniano, najbardziej odpowiednimi gatunkami są robaki kalifornijskie lub poszukiwacze. Jedna rodzina liczy 1500 osób. Aby wypełnić 1 metr sześcienny. m kompostu potrzebne są 1-3 rodziny stada rodzicielskiego.
Przeprowadzka do nowej lokalizacji musi być przeprowadzona z dużą ostrożnością. Najpierw kilka sztuk wprowadza się do niewielkiej ilości przygotowanej gleby w osobnej misce, glebę wyrównuje się i naczynia zamyka. Po kilku dniach dodaj trochę paszy. Jeśli wszystkie robaki są aktywne, ruchliwe, o charakterystycznym czerwonym kolorze, można skolonizować cały inwentarz. W przypadku znalezienia martwych osobników konieczne jest skorygowanie kwasowości gleby (najkorzystniejsze jest środowisko o indeksie kwasowym 6,5-7,5 PH).
Jak karmić dżdżownice
Dżdżownice obrączkowane są prawdziwymi wegetarianami i nie tolerują pokarmów białkowych: mięsa, ryb, jaj. Kupując stado lęgowe, należy dowiedzieć się, czym sprzedawca karmił swoich podopiecznych, gdyż najczęściej jest to karma, którą próbowali „od urodzenia”. Jednak szybko przyzwyczajają się do nowych potraw, zwłaszcza Poszukiwaczy. Przyzwyczajenie się do określonego rodzaju paszy zajmuje trochę czasu, dlatego nowe składniki należy wprowadzać stopniowo do bazy paszowej, umożliwiając organizmowi przystosowanie się.
Resztki roślin, obierki ziemniaczane, liście kapusty, różne odpady żywnościowe pochodzenia roślinnego z kuchni, fusy z herbaty i kawy, słoma, trawa, suchy chleb nadają się jako wierzchni dressing. Tylko to, co dodasz do pryzmy kompostu, powinno zostać rozdrobnione, aby ułatwić i przyspieszyć przetwarzanie przez pnącza. W przeciwnym razie może rozpocząć się proces zakwaszania, fermentacji lub gnicia produktów.
Musisz go karmić co 2-3 tygodnie. Obciąg wierzchni wylewamy na całą powierzchnię skrzynek lub pryzm, równomiernie o grubości 7-10 cm, aż grubość obrabianej próchnicy osiągnie 50-60 cm, a podłoże przybierze postać równomiernie przetworzonej biomasy. Przybliżony czas cyklu to 3-4 miesiące od momentu zasiedlenia żywego inwentarza.
Opieka i reprodukcja
Główną troską na fermach robaków lub w wormowniach jest przestrzeganie reżimu temperaturowego, terminowe karmienie i utrzymywanie poziomu wilgotności podczas nawadniania ciepłym deszczem lub osiadłą wodą.
W sprzyjających warunkach robaki zaczynają się rozmnażać. W kompoście układają kokony - małe kulki o żółto-piaskowym kolorze. Każdy z kokonów zawiera kilka jaj, z których 2-3 tygodnie później pojawiają się małe robaki, a po kolejnych 7-8 tygodniach są już gotowe do wydania potomstwa. Niezrównanymi liderami w tempie reprodukcji są Poszukiwacze - jedna osoba produkuje potomstwo 1500 osobników rocznie.
Możliwe rynki zbytu
Uprawa robaków może być naprawdę dochodowym biznesem, jeśli z góry martwisz się o rynek produktów przetworzonych i zwiększoną liczbę zwierząt hodowlanych.
- Wermikompost jest przyjaznym dla środowiska nawozem, wysoce skutecznym pod względem zwiększania plonów, wzrostu sadzonek, kwiatów itp. Dlatego konsumentami biohumusa mogą być gospodarstwa rolne, szklarnie, szklarnie kwiatowe, a także prywatni przedsiębiorcy zajmujący się hodowlą roślin.
- Żywa biomasa jest cenną odżywczą paszą białkową dla drobiu i ferm drobiu.
- Żywy pokarm w postaci robaków jest niezastąpionym produktem odżywczym dla hodowli ryb.
- Robaki są bardzo poszukiwane jako karma dla zwierząt domowych w sklepach zoologicznych.
Rentowność produkcji
Według szacunków hodowców dżdżownic rentowność farmy robaków mieści się w granicach 150%. Jeden Poszukiwacz rocznie daje potomstwo 1500 osobników i około 100 kg najcenniejszego nawozu - biohumusa. Z 1 tony zebranego kompostu można uzyskać nawet 600 kg wysokiej jakości nawozu i 10-15 kg nowych osobników.
Gospodarstwa do hodowli robaków i produkcji wermikompostu to nie tylko dochodowe i dochodowe rolnictwo, ale także wzbogacanie środowiska w substancje użyteczne, możliwość pozyskiwania przyjaznych środowisku produktów spożywczych.